Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Converted...

Οταν εβαλα το πρωτο μου γκολ (γιατι εγινε κι αυτο καποτε) δεν πανηγυρισα. Απλως χαρηκα που εκανα κατι που οι αλλοι το θεωρησαν σημαντικο.
Οταν μπηκα στο πανεπιστημιο δεν πανηγυρισα. Φορεσα απλως το ενδυμα της απλης ικανοποιησης.
Οταν πηρα το πτυχιο μου δεν πανηγυρισα. Απλως καθρεφτιστηκα στα συγκινημενα ματια των ανθρωπων μου.
Οταν καταλαβα πως με ερωτευτηκες δεν πανηγυρισα. Δεν το ειδα σαν νικη αλλα σαν τη ζωη που περιμενα να ερθει.
Οταν τελειωσα τη διπλωματικη δεν πανηγυρισα. Εβαλα απλως ν ακουσω Edith και εκλεισα τα ματια χαμογελωντας
Οταν εβγαζα τονους δουλειας δεν πανηγυρισα. Σκεφτομουν πως εχανα κατι αλλο, σημαντικοτερο ισως, εκει εξω.
Οταν ειδα το λογαριασμο μου στην τραπεζα δεν πανηγυρισα. Χαρηκα μονο που θα ειχα να πληρωνω τα τσιγαρα.



Θαυμαζω την φωτογραφια του.
κραυγη χαρας,
ο θριαμβος της νικης ενος αθλητη
στην κοψη του ξυραφιου η απεραντη ευτυχια κι ο απολυτος πονος
κραδασμος ηδονης
δονηση μιας ψυχης που αγωνιστηκε, πονεσε και τερματισε δικαια πρωτη
η φωνη του ανθρωπου που εχει τις αισθησεις του ανοιχτες και παραγει ηχους αντι να τους συσσωρευει.Φωναζει για να ακουστει
πανω απ τους αλλους
πανω απ την τρελα
πανω απ τον καματο
πανω απ το τελος
το ζηλευω. Δεν το ξερω και μου λειπει.

Δεν χαιρομαι αρκετα τη νικη, ενω βιωνω εντονα την αποτυχια.
Η νικη εκχεεται, η ηττα εγγραφεται
σε μενα μπλοκαρε το συστημα ροης.
Κι οταν το συστημα μπλοκαρει
(κι αν εισαι τυχερος και δεν ειναι πολυ αργα) πρεπει να αποφασισεις τι εισαι ή τι θα γινεις:
Πολεμιστης ή ανιαρος παλμογραφος?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου